Het doel op sportief vlak dit jaar was de Marathon des Alpes-Maritimes in Nice. Starten in een zee van lopers, onder een stralende zon in november, van Nice naar Cannes, alles leek perfect om mijn PR van 2u47 te verbeteren.
Helaas ben ik mijn zwaarste trainingsweek niet goed doorgekomen. 110 kilometer in een week lopen bleken er net vijf te veel te zijn, met als resultaat een stressfractuur aan mijn linkerenkel. Hoewel ik in de weken hierna nog stiekem hoopte op deelname, bleek al snel dat dat vrij onrealistisch was…
Dus naar Nice als personal coach van mijn broer Bart.
Nice is zalig en zeker als het baadt in een loopsfeer. Gewoon het besef dat iedereen met loopschoenen daar is voor het zelfde doel heeft mij vaak koude rillingen gegeven. De start van de marathon was dubbel, enerzijds zalig genieten van de sfeer, anderzijds een traantje wegpinken omdat ik aan de zijlijn stond. En wat een massa! De laatste loper vertrok maar liefst vijf minuten later dan de eerste!
Voor Bart was het zijn eerste marathon. Ambitie was uitlopen, met een lichte hoop op een tijd van onder de vier uur. Vertrokken bij het ballonnetje van de vier uur, liep hij na de eerste bevoorrading reeds enkele honderden meters ervoor. Na 21 kilometer lag hij perfect op schema, maar het zwaarste moest dan nog komen natuurlijk. De eerste dertig kilometer waren genieten, daarna begon het lastiger te worden met opkomende krampen. Uiteindelijk is hij mooi geëindigd in een tijd van 4u04, echt wel knap voor een eerste marathon!
Met mijn fiets slaagde ik er in om Bart meer dan tien keer te zien tijdens zijn marathon, voor bevoorrading, voor wat peptalk, voor wat verfrissing. Super om de marathon zo te volgen en zeker voor herhaling vatbaar!
De sfeer was zo magisch en ik heb er zo van genoten, dat ik terug weet waarom ik het doe, waarom ik zoveel train. In Nice kom ik ooit terug voor een Ironman, daar ben ik zeker van. Maar misschien eerst een paar kleinere doelen stellen … :).
5 Reacties
Neem deel aan de discussie en vertel ons je mening.
Dag Jeroen,
Leuk om je verslagje te lezen. Ik las dat je met de fiets meegereden hebt. Kan je met de fiets naast de lopers meefietsen, laat ons zeggen vanaf km 10 (dan zal de meeste drukte wel weg zijn). Of moet je van punt naar punt rijden zonder dat je het parcours ziet?
Ik loop dit jaar Nice-Cannes (3h30) en mijn echtgenote zou de laatste 25-30km willen meefietsen.
Alvast bedankt voor je antwoord.
Sportieve groeten
Peter
Dag Peter,
het is vrij eenvoudig om mee te fietsen, zelfs de eerste tien kilometer. Vaak zijn er parallelstraten waar je even door kan fietsen. Af en toe is het wat zoeken, maar ik ben er echt wel ingeslaagd om heel vaak langs de kant te supporteren. Heel de tijd meefietsen gaat wel af en toe moeilijk zijn. Op één locatie, rond km 30, kon ik even niet meer op het parcours en heb ik wat moeten rondrijden.
Veel succes alvast!
Jeroen
Dag Jeroen,
Heb jij ter plaatse een fiets gehuurd? Zo ja, waar dan? En heb je dan heen en terug gefietst van Nice naar Cannes?
Grtn
Peter
Dag Peter,
ik had mijn eigen fiets mee en ben na de marathon inderdaad terug gefietst naar Nice.
Mvg,
Jeroen
[…] in 2015, in mijn verslag van de Marathon des Alpes-Maritimes / Nice – Cannes, keek ik al vooruit naar een deelname aan Ironman […]