Toen we in Oud-Heverlee aankwamen, was het net zoals vorig jaar: Café In de Molen was overbevolkt, en er stond een lange rij coureurs te wachten om zich in te schrijven. Maar liefst 159 wielrenners kwamen aan de start van een mooie wedstrijd. En hoewel de donkere wolken boven Oud-Heverlee hingen, bleef het heel de wedstrijd droog, en ook de wind was getemperd.
Ondanks een hele resem ontsnappingen bleef de wedstrijd vrij gesloten. Het peloton jaagde steeds weer op de ontsnappers, zodat ook de enkele pogingen die ik ondernam om weg te geraken, reeds snel te niet gedaan werden. Het was pas vrij laat in de wedstrijd dat er een groepje van twaalf man definitief ontsnapte. Ondanks het algemene goede gevoel tijdens de wedstrijd, slaagde ik er toch niet in mijn wagonnetje aan te hangen. En ook de volgende groepjes die een poging ondernamen om de kopgroep bij te benen, moest ik laten gaan.
De pelotonspurt was zoals altijd een super zenuwachtig gedoe, waarbij er zoals gewoonlijk hier en daar gevallen werd … In de laatste bocht zat ik iets te veel aan de kant waardoor ik even in de remmen moest, en dan is het enkel nog aanklampen natuurlijk.
Dus, geëindigd in het peloton, maar wel een zeer goed gevoel over de wedstrijd, veel beter dan vorige week. Ik kijk al uit naar volgende week, de koers in Lierde, die iets meer op mijn lijf geschreven is.
