Raceweek! Zondag sta ik aan de start van het WK Ironman 70.3 in Nice. Sinds mijn kwalificatie tijdens de IM70.3 Luxembourg in juni kijk ik hier enorm naar uit. Ik ben best wel trots dat ik hier sta, nooit gedacht dat ik aan een wereldkampioenschap zou (mogen) deelnemen. Het wordt een onvergetelijke ervaring waarvan ik volop ga genieten én een goede leerschool voor het WK IRONMAN in Hawaii!
Zwemmen in de Middellandse zee wordt alvast een nieuwe ervaring. In tegenstelling tot de IM Copenhagen in augustus zijn hier wel heel wat golven. Dit is het echte werk, ik ben echt benieuwd wat dat gaat geven! Maar ik heb er wel vertrouwen in, Kopenhagen heeft een enorme boost gegeven en sindsdien zie ik mezelf niet meer als een slechte zwemmer. En als er één ding is dat ik na al die jaren geleerd heb, dan is het om nooit de kracht van het mentale te onderschatten!
Ik kijk heel hard uit naar het fietsparcours. Met de beklimming van de Col de Vence wordt dit best wel een pittig parcours. Ik heb er altijd al van gedroomd om tijdens een wedstrijd een col op te rijden, en nu is het dus zover. Wel nog even de afdaling goed bestuderen want er zitten toch wel een paar gevaarlijke haarspeldbochten tussen en we gaan geen overbodige risico’s nemen want het seizoen is nog lang niet gedaan (KONA here I come 🙂 )
En dan is er nog de halve marathon. Vier jaar geleden had ik me ingeschreven voor de marathon in Nice, maar door een vervelende blessure werd ik gedwongen om langs de zijlijn toe te kijken hoe mijn broer zijn eerste marathon finishte. Toen wist ik dat ik ooit zou terugkeren naar Nice. Wat ik toen wel niet wist, was dat het voor het wereldkampioenschap IRONMAN 70.3 zou zijn.
Helaas zal Nice ook deze keer niet pijnvrij zijn … Vanaf mijn eerste training na de IM Copenhagen sukkel ik met een overbelasting ter hoogte van mijn knie. De drie weken tussen Kopenhagen en Nice waren dan ook verre van ideaal qua voorbereiding. Constante pijn, maar ik ben ervan overtuigd dat ik met de nodige adrenaline er zondag toch een mooie wedstrijd van kan maken.
Straffe uitspraken over plaats of tijd ga ik deze keer echter niet doen. DE wereldtop staat hier aan de start, ik zie wel wat dat geeft. Wat ik wel weet, is dat ik voluit ga gaan en er een mooie wedstrijd van probeer te maken: prachtig warm weer, zwemmen in de Middellandse zee, een zwaar, technisch fietsparcours en finishen op de Promenade des Anglais. Allemaal ingrediënten waar ik zo hard naar uitkijk. Laten we die knie maar even vergeten en volop genieten!
