Wat een massa volk aan de start van de marathon van Rotterdam! Duizenden lopers, tienduizenden toeschouwers! En daar stond ik tussen, met één doel voor ogen: mijn persoonlijk record van 02:44:15 verbeteren, en liefst met meer dan vijf minuten…
‘You’ll never walk alone’ en daarna het startschot. En hoewel ik dacht dat ik behoorlijk vooraan stond, bleek er toch nog een massa lopers voor mij te staan. De eerste kilometer was het niet evident om mijn tempo te lopen. Al slalommend probeerde ik me een weg te banen, blijkbaar tot ergernis van een andere loper… Niet zo fijn om tijdens het lopen een harde duw te krijgen … ik kon me nog maar net recht houden …
Na enkele kilometers was er gelukkig wat meer ruimte en vond ik aansluiting bij een groepje. Het tempo was perfect, steeds rond de 3min40 per kilometer. Als ik bij dit groepje kon blijven, dan zou het zeker lukken om mijn persoonlijk record scherper te stellen! Volgen, eten en drinken, dat was het enige dat ik moest doen. En hoewel er heel wat bevoorradingen waren, vrees ik dat ik toch niet voldoende vocht en energie binnen kreeg… Na 25 kilometer had ik de indruk dat het tempo van het groepje steeg, maar eigenlijk was het gewoon ik die het lastiger begon te krijgen…
Eens terug de Erasmusbrug over, begon ik het echt moeilijk te krijgen, waardoor ik op kilometer 30 helaas moest lossen. En toen ben ik toch even mentaal en fysiek gekraakt, ik geraakte amper nog vooruit, mijn bovenbenen voelden aan als bakstenen …
Heel wat toeschouwers riepen naar mij om door te zetten, maar het ging gewoon niet … een ploegmaat aan de kant probeerde me wat op te beuren en liep een eindje mee … maar de pijn bleef … pas na enkele kilometers en bevoorradingen later, lukte het me terug om wat sneller te lopen. En ondertussen rekenen, in welke tijd kan ik nog finishen? Onder de drie uur zou toch moeten lukken, anders is het echt wel een zware teleurstelling …
Het waren lange kilometers, en op het einde heb ik er nog alles uitgeperst. Uiteindelijk ben ik over de finish van de marathon van Rotterdam gekomen na 02:50:15. Niet meteen waar ik op gehoopt had … maar ondertussen is de knop al omgedraaid en ligt de focus volledig op de halve triatlon van Dijon eind mei. De ideale voorbereidingswedstrijd op het eerste hoofddoel van het seizoen, Ironman Nice op 26 juni.
1 Reactie
Neem deel aan de discussie en vertel ons je mening.
[…] marathon van Rotterdam volgden enkele stevige trainingsblokken om me klaar te stomen voor de eerste belangrijke afspraken […]