Vandaag stond ik aan de start van de wielerwedstrijd in Erondegem. 12 rondjes, in totaal 112 kilometer op een zwaar parcours. Amper platte stroken, steeds bergop en bergaf, eigenlijk echt wel een prachtig parcours waar ik van hou. Bovendien was de zon van de partij en hoe!
Vaak is het moeilijk om me kalm te houden tijdens een wedstrijd. Geen geduld, veel te veel werk zelf doen, rijden als een kieken zonder kop. Vandaag ben ik wat verstandiger geweest. De rest het werk laten opknappen, me op de achtergrond houden en met succes. Zonder problemen mijn koers uitgereden, zelfs nog een poging gedaan om mee te sprinten, met als resultaat een 35ste plaats. Na zes koersen kan ik mijn koers uitrijden, niet zo slecht als je weet waar ik enkele maanden geleden stond.
Het feit dat ik drie super supporters had, zal er ook wel iets mee te maken hebben 🙂