Regen, wind, herfstweer, en toch zin om te koersen 🙂
Om drie uur werd de start gegeven in een regenachtig Merelbeke. Meer dan 100 deelnemers. De ambitie was om beter te doen dan de vorige wedstrijd, waar ik een uurtje meegereden had.
Hoewel de start op een andere locatie lag, herkende ik het parcours nog heel goed van vroeger. Weinig bochten, snel parcours, wel wat op en neer. Waar ik het in mijn eerste wedstrijd, in Westrem, moeilijk had om het tempo te volgen, was dit nu geen probleem. In het peloton kon ik me goed manifesteren. Het is eigenlijk opmerkelijk dat ik na al die jaren de vaardigheid om in een peloton te rijden niet verleerd heb.
Al vrij snel was er een splitsing in het peloton, een man of dertig had zich afgescheiden van de grote groep. Het was heel leuk om te zien hoe we in de loop van de wedstrijd vaak heel dicht kwamen bij deze groep, deze spanning zorgde echt voor een zalig gevoel. Uiteindelijk heeft er een hergroepering plaats gevonden, maar toen was mijn vatje reeds leeg. Na een dikke twee uur was alle kracht uit mijn benen. Heel normaal, door het gebrek aan training.
Vanaf volgende week kan ik eindelijk terug wat gerichter trainen waardoor ik hopelijk de afstand wat beter aankan.