Powerman Vlaanderen, de belangrijkste wedstrijd in België voor de duatleet. Gisteren stond ik aan de start met gematigde ambitie. Hoe zou de wedstrijd verlopen ? Door de aanhoudende vermoeidheid heb ik de laatste weken amper gelopen … en de afstanden van de Powerman zijn toch niet te onderschatten (10km lopen – 60km fietsen – 10km lopen).
Al vanaf de start voelde ik dat het lopen niet super zou gaan … Ik geraakte amper aan een snelheid van 15km per uur, en dat is te traag natuurlijk bij dit deelnemersveld. Ik vond ook nooit het juiste ritme … misschien niet genoeg opgewarmd ?
Na 38 minuten kwam ik de wisselzone in als 39ste. Na een vlugge wissel voelde ik echter dat het fietsen beter zou gaan. Het was echt genieten op de fiets. De eerste twee ronden heb ik heel wat atleten ingehaald. De laatste twee ronden volgde ik iemand (op tien meter afstand) die een heel mooi tempo reed. De 60 kilometer reed ik op 1u32, helemaal niet slecht dus 🙂
Tot slot stonden er nog tien loopkilometers op het programma. Net als in het begin, vond ik mijn tempo niet. Ik had het gevoel dat ik amper vooruitkwam … en dat was ook zo, ik haalde amper een gemiddelde van 12,5 km … Tot de laatste ronde … toen kwam er blijkbaar een klik waardoor het plots weer veel beter ging. Atleten die me enkele kilometers ervoor hadden ingehaald, kon ik nu weer voorbijsteken.
Uiteindelijk ben ik als 28ste over de meet gekomen in een tijd van 2:54:45, dit is enkele minuten beter dan vorig jaar. Jammer van het mindere lopen, anders zat er echt wel een top 20 plaats in.
