Gisteren was het terug hoogdag voor de wielerfans: Parijs Roubaix is altijd een festijn, en zeker wanneer de topfavorieten eens niet te kampen krijgen met een overdosis ongeluk. Behalve dan Pippo Pozzato natuurlijk …
Tom Boonen heeft gisteren nog maar eens bewezen dat alle, mijn inziens, onterechte twijfels wel degelijk onterecht zijn. Hij was gisteren gewoon de beste, de sterkste en de snelste. En ook zonder goede ploeg stond hij ongetwijfeld als winnaar op het podium.
Ik heb nooit getwijfeld aan Tommeke, en ik ben dan ook fier dat hij gisteren geantwoord heeft met zijn benen.
Volgende week zal ik mijn benen nog eens op de pijnbank leggen, hoogstwaarschijnlijk zaterdag in Merelbeke.